LogeionPerseus analysis of παλάμῃς:
παλάμη (palm of the hand): fem dat pl (epic)
LSJ entry
πᾰλᾰ/μη
παλάμη,
ἡ,
Ep. gen. and dat. παλάμηφι, -φιν:—poet. Noun, II. metaph., cunning, art, device,
either in good or bad sense, π. βιότου a device for oneʼs livelihood, Thgn. 624,
cf. Hdt. 8.19;
esp. of the gods, θεοῦ σὺν παλάμᾳ, θεῶν παλάμαι, παλάμαις Διός,
by their arts,
Pi. O. 10(11).21,
P. 1.48,
N. 10.65;
ὦ παλάμαι θεῶν S. Ph. 177 (lyr.); πυκνότατος παλάμαις,
of Sisyphus, Pi. O. 13.52,
cf. A. Pr. 167 (lyr.), etc.; παντοίας πλέκειν παλάμας Ar. V. 645.