A. with forward mind, i.e. of oneʼs free will, οὐδέ τί πώ μοι π. τέτληκας εἰπεῖν ἔπος Il. 1.543; π. κεν δὴ ἔπειτα Δία Κρονίωνα λιτοίμην I should be fain to entreat Zeus, Od. 14.406: hence, kindly, gracious, willing, usu. predicative (as always when used of persons in Hom.), ὄμοσσον π. ἔπεσιν καὶ χερσὶν ἀρήξειν Il. 1.77; π. κατένευσε Κρονίων 8.175; ὁ δέ με π. ὑπέδεκτο 9.480, cf. Od. 2.387; π. Δαναοῖσιν ἄμυνεν Il. 14.71, cf. Sapph. 118; π. τελεῖν, ἀείδειν, Pi. P. 5.117, N. 5.22; προφρόνων Μοισᾶν τύχοιμεν Id. I. 4(3).43; καί σε . . π. θεὸς φυλάσσοι A. Ch. 1063; γενοῦ π. ἡμῖν ἀρωγός S. El. 1380; π. σε . . Ἑρμῆς Ἅιδης τε δέχοιτο E. Alc. 743 (anap.).

2. earnest, zealous, ὅτε δὴ . . π. ἐθέλοιμι ἐρύσσαι in earnest, Il. 8.23; οὔ νύ τι θυμῷ πρόφρονι μυθέομαι ib.40; εἰ δὴ πρόφρονι θυμῷ . . ἀνώγει 24.140; ἀμύνειν π. θ. Od. 16.257; βοῦν π. θ. δασσάμενος προέθηκε Hes. Th. 536; also π. κραδίη Il. 10.244.

II. Ep.Adv. προφρονέως willingly, readily, earnestly, π. μάχεσθαι 5.810, cf. 7.160; νήπια τέκνα π. ῥύοισθε 17.224; π. μιν τῖεν ἄναξ 6.173: later προφρόνως, φιλεῖν, φιλῆσαι, Thgn. 786, Pi. P. 2.16; ἐπιδεῖν A. Supp. 1 (anap.), cf. Ag. 173 (lyr.), Ch. 478 (anap.), Eu. 927 (anap.), 968 (anap.).