LogeionPerseus analysis of ἶφι:
ἶφι (by force): indeclform (adverb)
LSJ entry
ἶφι 1
ἶφι (A) (instrum. of ἴς,
q.v.), Ep. Adv. A. by force or might,
freq. in Hom.,
but only with four Verbs, ἶ. ἀνάσσειν Il. 1.38,
etc.; ἶ. μάχεσθαι 1.151;
ἶ. δαμῆναι 19.417,
Od. 18.156;
βοὸς ἶ. κταμένοιο Il. 3.375;
later ἶ. βιησάμενος Euph. 90,
etc.—Freq. in prop. names, e.g. Ἰφιάνασσα, Ἰφιγένεια, Ἰφιγόνη, Ἰφιδάμας, Ἴφικλος, ϝιφιάδας,
etc.