Logeion

Perseus analysis of ᾤχετο:

οἴχομαι (go): imperf ind mp 3rd sg

LSJ entry

Previous Entry Next Entry

οἴχομαι 

οἴχομαι, impf. ᾠχόμην (in Hdt. οἰχόμην), the only tenses used by Hom. : fut. -ήσομαι Ar. V. 51, Fr. 150, Pl. Tht. 203d, etc. : pf. οἴχωκα S. Aj. 896, Id. Fr. 241 codd. (ᾤχωκε A. Pers. 13) ; pf. part. οἰχωκώς, υῖα, ός Hdt. 9.98,8.108 ; also ᾤχηκα (παρ-) Il. 10.252 (v.l.), D.H. 11.5, etc. : plpf. οἰχώκεε Hdt. 1.189, etc. ; ᾠχήκει Plb. 8.27.9:—Med., pf. ᾤχημαι, Ion. οἴχημαι Hdt. 4.136 (δι-), Plu. Cam. 14 (παρ-, but in Hp. de Arte 9, X. An. 2.4.1, παροιχόμενος is now restored) :—Act., imper. οἶχε (but perh. οἴχε (ο) with elision) Plu. Pyrrh. 28 : pres. οἰχέομαι, contr. οἰχεῦμαι, dub. l. in AP 7.273 (Leon.):
I. rarely in a general sense, go or come, without the idea of departure, and without a perfect sense, ἐννῆμαρ μὲν ἀνὰ στρατὸν ᾤχετο κῆλα θεοῖο Il. 1.53, cf. 5.495 ; more freq. go, go away, go off, Il. 1.380, 13.38, 23.564, Od. 17.104, al. : but usu. οἴχεται in pf. sense, he has gone, departed, and ᾤχετο in plpf. sense, he had gone, ἤδη . . οἴχεται Il. 15.223, cf. 14.311 ; ἐπεὶ οἴχεο νηΐ Πύλονδε Od. 16.24, etc. ; οἱ πρέσβεις οἱ μετὰ Πλειστίου οἰχόμενοι IG 12.57.51 ; τῶν οἰ. Ἑλλάδʼ ἐς αἶαν A. Pers. 1 (anap.); τὸν κήρυκα τὸν παρὰ τοὺς βροτοὺς οἰ. Ar. Av. 1270 : freq.c.part., εἴ πέρ κεν Ἄρης . . οἴχηται φεύγων shall be fled and gone, Od. 8.356 ; ᾤχετʼ ἀποπτάμενος he had taken flight and gone, Il. 2.71 ; ὥς μʼ ὄφελʼ . . οἴχεσθαι προφέρουσα . . θύελλα 6.346, cf. Od. 20.64 ; so οἴχεται πλέων Hdt. 4.145 ; οἴχεται ἀπολιπών he has gone and left . . , ib.155 ; so in Att., οἴχεται θανών (v. infr. II) ; ἢν δῃώσαντες οἴχωνται Foed. ap. Th. 5.47 ; οἴ. φέρων Ar. Lys. 976, etc. ; πρεσβεύων ᾤχετο X. Cyr. 5.1.3 ; ᾤχετʼ εὐθέως ἀπιών D. 18.65, cf. Pl. Smp. 223b, etc. : with an Adj., οἴχεται φροῦδος heʼs clean gone, Ar. Ach. 210 : rarely in the reverse usage, οἰχόμενοι κόμισαν δέπας Il. 23.699, cf. 22.223 : c. acc. cogn., οἴχεσθαι ὁδόν Od. 4.393.—The part. οἰχόμενος in Hom. sts. means absent, away, Ὀδυσσῆος πόθος αἴνυται οἰχομένοιο Od. 14.144 ; δὴν οἰ. ib.376.